meijnigh mael roepen, ende gaf ons eten en drincken, beclagende ons altijt many-a time called, and-the gave us food and drinks, pitied us always Zeijde dickmaels waerom wij nu aende Zeecant woonde, niet na Iapan sochten te gaen, daer op altijt tot antwoort gaven, dat den Co: ons niet wilden licetentieren, dat wij den wegh niet en wisten, en ooc geen vaertuijgh hadden, om wech te loopen, gaf ons daer op tot antwoort, offer aende Zeecant geen vaertuijgen genoeg en waren, waer op wij Zijn excellentie op diende, dat ons die niet toebehoorde, jndien ons misluckte dat ons den Co: niet alleen om ons wegh loopen, maer mede omdat wij een andermans vaertuijg genomen hadden, soude straffen, dit seijde wij om geen agterdocht bij haer soude sijn waer Zijn excellentie (soo dickmaels sulcx zeijde) altijt seer lachte, wij nu eenige cans siende, deden alle devoir, om een vaertuijg te becomen dog costen noijt een becomen, daer te crijgen, door dien den coop altijt van eenighe wangunstige menschen wiert omgestooten, den vertrocken gouverneur had omtrent ses maenden in sijn bedieninge geweest, worde door last des Co:s opgehaelt om sijn straffe regeeringe verschoonde edele nog onedel, lietse om een geringe sake soo slaen daer van sij aen haer doot quamen, wiert daer over bij den Co: met 90: slagen opde scheenen gestraft, ende voor sijn leven wegh gebannen Int laetste van 't Iaer sagen eerst een, ende daer nae twee sterren met staerten d'eerste int Z:O: die wel twee maenden gesien worde, de ander int Z: weste, met de staerten na malcanderen (gesien worden)(scratched out) toe gaen verthoonende twelcq sulcken verslagenheijt aen 't hoff veroorsaeckten dat den Co: alle Zeehavens, en oorlogh Ioncken wel liet versorgen, als mede alle vastigheden van victualie en ammonitie versien, de ruijters en soldaten daghelijcx oefenen, niet anders denckende, dan dat haer d'een of d'andere opden hals comen soude, verboot mede bij avont geen licht 't sij inde huijsen ofte op 't land aan de Zeecant leggende te branden, den gemeenen man maeckten haer goetjes meest op, behielden meest soo veel om tot aanstaende rijs snijden te mogen leven, te meer doordien eer dan den tarter het land Innam, diergelijcke teekens aanden hemel hadden gesien, gelijck mede doen den Iappander met haer In oorlogh quam, ende daer nog bangh voor waren, d' grooten ende cleijne vraeghden ons gestadigh waer dat wij quamen, wat men seijde in ons land, als sulcx gesien worde, seijde daerop dat sulcx bij ons een teeken tot straffe vanden hemel gehouden wiert ende gemeenelijck wel oorlogh, dieren tijt, en quade siecte beduijde 't welcke sij met ons affineerden
|