Den 17=en item dus met droefheijt bij malcanderen sijnde, sagen al na volq uijt, op hoope het Japanders moogte sijn, om door haer weder bij onse natie te comen, alsoo daer anders geen uijtcomste was, door dien de boot ende schuijt aen stucken geslagen, ende int minste niet te helpen was, voorden middag vernamen een man omtrent een canon schoot vande tent, wenckten hem, maer soo drae ons vernam steldent op een loopen, Cort nade middag quamen drie man op een musquet schoot na bij de tent, dog wilde niet staen, wat wij wesen en deden, ten laetsten een van ons volcq hem verstoutende, hij na haer toecomende presenteerde haer geweer, kreegh eindeleijck vuur van haer (waerom wij zeer verlegen waren, waren op zijn Chinees gecleet, maer hadden hoeden op van paarts hair gemaect, daer over wij met malcanderen zeer bevreest waren, niet anders denckende dan dat bij eenige Zee roovers ofte gebannen Chineesen vervallen mocht zijn, tegen den Avont quamen omtrent 100 gewapende man bij de tent, die ons telde, ende dien nacht rontom de tent de wacht hielden.

Den 18=en smorgens waren doende met een groote tent te maken, tegen den middagh quamen wel 1000 a 2000 man soo ruijters als soldaten bij ons, sloegen haer leger omde tent, 't volcq altsamen in ordre staende, wiert den bouckhouder, opperstuijrman, schieman, ende een jongen uijt de tent gehaelt, op een musquet schoot na bij't opperhooft comende, deden haer elcq een ijsere ketting om des hals, waer onder aan een groote bel (gelijck de schapen in hollant om haer hals hebben hangen) vast hing, wierden soo al cruijpende langs de aerde voorden veltoverste met het aengesicht op de aerde neer gesmeten, ende dat men soo een geschreeuw van 't crijgs volq, dat het schrickeleijck was om te hooren, onse maets vande tent sulcx hoorden en siende, seijden tegen malcanderen, onse officieren gaen ons vast voor, wij sullen haest volgen, een weijnigh gelegen hebbende, wesen dat sij opde knien souden gaen leggen, vraeghden haer den overste haer eenige woorden, maer conden hem niet verstaen, de onse wesen en beduijden haer al, dar wij naer nangasackij in Iapan wilde, maer al te vergeefs also malcanderen niet verstonden (ende)(scratched out), ende van Iapan niet wisten, door dien bij haer Ieenare ofte Iirpon gen=t wort, liet haer den (overte)(scratsched out, with on top of it) overste elc een coppie arrack schencken; ende weder inde tent bij malcanderen brengen terstont quamen sij sien of wij eenige victualie hadden, dog niet vindende dat 't voorneemd vleijs en specq, 't welcq zij den overste aendiende, omtrent

Een uijr daer